" بنابراین، ای برادران، شما را به رحمتهای خدا استدعا میکنم که بدنهای خود را قربانی زنده مقدس پسندیده خدا بگذرانید که عبادت معقول شما است. و همشکل این جهان مشوید بلکه به تازگی ذهن خود صورت خود را تبدیل دهید تا دریافت کنید که اراده نیکوی پسندیده کامل خدا چیست ".
رومیان ۱۲: ۱ - ۲
۱ - پایه و اساس برای قربانی کردن
این قسمت با کلماتی مثل " بنابراین ... به رحمتهای خدا " شروع میشود. این کلمات مربوط به آنچه است که در رومیان فصلهای ۱ - ۱۱ نوشته شده است. مسیحیان میتوانند بدنهای خود را مثل قربانی زنده به خدا تقدیم کنند. چون در ابتدا، خدا تنها و یگانه پسر خود را به خاطر ما بخشید. خدا هرگز از مسیحیان نمیخواهد که تعهدی را بپذیرند مگر اینکه او خودش به مسیحیان قدرت پذیرفتن آن مسئولیت را داده باشد. نخست خدا مسیح را به نفع ما قربانی کرد، پس او نیز از ما میخواهد که خودمان را به خاطر او قربانی کنیم.
۲ - وقف بدنهایمان
رومیان ۱۲: ۱ ؛ ۶: ۱۲ - ۱۳، ۱۹
الف) بدنها
در اینجا منظور از " بدنهایمان " فقط بدن جسمانی نیست. بلکه شامل تمام وجود و شخصیت ما است. چون جسم ما و اعضای آن تجلی وجود و شخصیت ما هستند. اعضای بدن ما فقط ابزاری هستند که ما با آنها اهداف خدا را انجام میدهیم. در این زندگی، جسم و روح ما یک اتحاد را تشکیل میدهند و جداناپذیر میباشند. جان ما، دم حیات یا اصل حیاتبخش درون ما و عنصر غیرمادی و نادیدنی طبیعت انسانی ما است بخصوص در ارتباط با جسم و زندگی ما بر روی زمین. مشابه روح ما است که آن هم عنصر غیرمادی و نادیدنی طبیعت انسانی ما است اما بخصوص در ارتباط با خدا.
ب) قربانی زنده
در عهد عتیق تمام قربانیها حیوان بودند اما در عهد جدید این قربانیها، انسان هستند و حیوانی نمیباشند. در عهد عتیق همه قربانیها کشته میشدند اما در عهد جدید این قربانیهای انسانی بایستی زنده بمانند و نمیرند. در عهد عتیق قربانیهای حیوانی را به صورت دورهای تقدیم میکردند اما در عهد جدید این قربانیهای انسانی را بایستی دائماً تقدیم نمود و نه به صورت دورهای. خدا احتیاجی ندارد که قومش خود را برای او بکشند بلکه برای او زندگی کنند. به هر حال قربانی کردن زندگیمان برای خدا فقط در صورتی امکانپذیر است که ما زندگی جدیدی در مسیح داشته باشیم. طبیعت کهنه ما نمیخواهد بمیرد. میخواهد از گناه لذت ببرد و خواهشهای خـــودخواهانه خود را انجام دهد. میخواهد که بخورد و بنوشد و شاد باشد (اول قرنتیان ۱۵: ۳۲) و هر نوع لذت را برای خود داشته باشد. طبیعت کهنه ما میخواهد برای خودش زندگی کند. وقتی عیسی مسیح میآید تا در قلب و زندگی ما زندگی کند طبیعت کهنه ما روی صلیب مصلوب میشود و بایستی آنجا بماند. روح عیسی مسیح در ما طبیعت تازهای را خلق میکند که ما آن را بعنوان " تولد تازه " تجربه میکنیم. طبیعت جدید ما نگرش عیسی مسیح را دارد و دوست دارد که دارای زندگی فداکارانه و در خدمت عیسی مسیح و سایر مردم باشد.
پ) قربانی مقدس
کلمه " مقدس " به معنی جدا شده از شیطان و وقف به خدا است. کار روحالقدس در ما باعث میشود که ما از گناه و انواع مختلف آن متنفر باشیم و خود را ملزم بدانیم که زندگی بیعیبی درمقابل چشمان خدا داشته باشیم.
تقدس در تمام ویژگیهای خدا تجلی پیدا میکند. برای مثال، محبت خدا، مقدس است. جدا بودن مطلق از هر نوع گناه است. محبت خدا، خودخواه نیست، طرفداری نمیکند ونمیتواند همراه با فساد جنسی باشد. همچنین عدالت خدا، مقدس است. جدایی مطلق از هر نوع بیعدالتی است. این عدالت براساس قوانین ارزشهای مطلق است و به صورت مطلق عادلانه و منصفانه است. به همین ترتیب، راستی خدا، رحمت، امانت و سایر ویژگیهای او تماماً مقدس است. و حالا خدا دوست دارد که ما مسیحیان نیز همین نوع تقدس را در زندگیمان نشان بدهیم. از طریق روحالقدس او ما را قادر میسازد تا چنین زندگی مقدسی داشته باشیم.
ت) قربانی که خدا را خشنود میسازد.
کلمه " مقبول " به معنی این است که خدا آن را قلباً پذیرفته و آن قربانی خدا را خشنود میسازد. ما مسیحیان به هر جا که میرویم بایستی از خودمان این سؤال را بپرسیم " آیا این مکان و یا این اشخاصی که همراه من هستند خدا را خشنود میسازند؟ عیسی مسیح در چنین وضعیتی چه میکرد؟ " تنها راهی که میتوانیم به وسیله آن به این سؤالات پاسخ بدهیم خواندن و بررسی مکرر کتاب مقدس است. خدا معمولاً مسیحیان را از طریق کتاب مقدس و روحالقدس هدایت میکند تا زندگی ای داشته باشند که مقبول او باشد.
ث) عمل روحانی پرستش یا عمل روحانی خدمت
کلمه " روحانی " بهتر است که درست و صحیح ترجمه شود. پس وقتی که ما مسیحیان خودمان را به عنوان قربانی زنده مقدس و مقبول خدا به او تقدیم میکنیم آنچه را که درست و صحیح است از نظر خدا انجام میدهیم. این یک زندگی روحانی واقعی مسیحی است. یک مسیحی، نه وقتی که هیجانزده و احساساتی است، روحانی است بلکه وقتی تمام زندگی خود را به عنوان قربانی تقدیم خدا میکند. او روحانی است نه وقتی که در جلسات پرستشی مسیحی شرکت میکند بلکه بخصوص در تمام روزهای هفته.
۳ - وقف افکارمان
رومیان ۱۲: ۲
الف) به همشکلی با دنیا (همرنگ شدن با این دنیا) " نه " بگویید.
ما اجازه نمی دهیم که قالب و شکل الگوهای این دوران شیطانی را به خود بگیریم و یا خودمان را با آنها وفق بدهیم. ما اجازه نمیدهیم که دنیای شیطانی ما را به صورت قالب خودش دربیاورد. مسیحیان واقعی از همرنگ شدن با تمامی جریانات شیطانی اجتناب میکنند: فلسفههای مبتنی بر انکار خدا، مذاهب دروغین، فساد جنسی، دوستان بد، گفتگوهای مخرب، مجلههای کثیف، فعالیتهای سؤال برانگیز، لباسهای وسوسهکننده، ســـیاستهای افراطی، استفاده از داروهای مخدر، ورزشهای شدید و غیره. مسیحیان واقعی در مقابل هر گونه تأثیرات شیطانی مقاومت میکنند. همرنگ شدن با شیوه و رفتار سایر مردم قدرت شدیدی است که میتواند ما را از خدا به سمت زندگی که او را ناراضی میکند بکشاند. ما نباید دیگر اجازه بدهیم که جذابیتهای شیطانی دنیا یا همرنگ شدن با آن ما را شکل بدهند. حرف زدن به زبانی فاسد یا بی بندوبار را کنار بگذاریم. خواندن یا گوش دادن موسیقی غیراخلاقی و فاسد را ادامه ندهیم. خواندن کتابها یا مجلههای قبیح را کنار بگذاریم. لباسهای وسوسهکننده را نپوشیم. در فعالیتهای سؤال برانگیز شرکت نکنیم. با دوستان دنیوی خود ارتباط صمیمانه برقرار نکنیم.
ب) به تغییرات درونی خود نسبت به اراده خدا " بله " بگویید.
ما خودمان را تسلیم احیای مداوم افکارمان میسازیم. در حالیکه همرنگ شدن با پیروی از الگوهای ظاهری مردم شروع میشود، تغییر و تبدیل نیز با تغییر درونی یا تبدیل افکار انگیزهها و نگرشها براساس اراده خدا آغاز میشود. این تغییرهنگامی آغاز میشود که ما خود را تسلیم همکاری با کلام خدا و روح خدا بسازیم. تغییر درونی که سرانجام خود را به صورت تغییری بیرونی متجلی میسازد بهترین شیوه زندگی است که خدا را خشنود میسازد.
۴ - وعده خدا برای قربانی کردن
پنج شرط کلیدی برای کشف کردن و قدم زدن در اراده خدا وجود دارند.
الف) یوحنا ۱۵: ۵ * خود را وادار کنید که رابطه شخصی و صمیمانهتان را با خدا حفظ کنید.
ب) لوقا ۶: ۴۶ - ۴۹ * از اراده آشکار، مکشوف و مقتدر خدا در کتاب مقدس اطاعت کنید.
پ) رومیان ۸: ۲۸ * بنا به اقتضای شرایط، تسلیم اراده مکشوف نشده و مقتدر خدا شوید.
ت) رومیان ۱۲: ۲ * با فکری که احیاء شده است تبدیل شوید. پس ما بایستی از چیزهایی مشخص اجتناب کنیم. چیزهای شیطانی مشخصی را کنار بگذاریم و انجام کارهای مشخص خوبی را آغاز کنیم.
ث) رومیان ۱۲: ۱ * تصمیمات فداکارانه بگیریم. به جای اینکه اغلب به نفع خودمان تصمیم بگیریم در پی علائق دیگران باشیم. به جای اینکه با هزینه خانواده پیشرفت شغلی کسب کنیم خودمان را وقف وظایف خانوادگی خود بسازیم. به جای اینکه به انسانهای مذهبی، قدرتمند و ثروتمند علاقه نشان دهیم بهتر است که فقرا، معلولین و مظلومین را به زندگی خود دعوت کنیم (لوقا ۱۴: ۱۲ - ۱۴).